کانتینر داکر چیست؟ + معرفی مزایا و معایب و نحوه مدیریت فایل در Container

کانتینر داکر چیست؟

کانتینر داکر چیست؟ کانتینر (Container) در دنیای فناوری به عنوان یک مخزن مانند کتابخانه شناخته می‌شود که نرم‌افزارها، تنظیمات نصب و هر آنچه برای اجرای برنامه لازم است را نگهداری می‌کند. به عبارتی دیگر، با کمک کانتینرها می‌توانید نرم افزارهای مدنظرتان را روی هر محیطی از جمله سیستم‌عامل‌ها یا سرورهای مختلف اجرا کنید. کانتینر در داکر امکان جابجایی آسان برنامه‌ها، اجرای آن‌ها در محیط ایزوله و جداگانه و اجرای سریع برنامه‌ها با حداقل منابع مورد نیاز را فراهم می‌کنند. با ابرآراز همراه باشید و درباره کانتینر داکر اطلاعات بیشتری به دست بیاورید.

کانتینر داکر (Container) چیست؟

کانتینرها بسته‌های نرم‌افزاری هستند که هر آنچه برای اجرای یک برنامه در هر محیطی لازم است را درون خودشان دارند. این بسته‌های نرم افزاری این امکان را به توسعه‌دهندگان می‌دهند تا برنامه خودشان را روی سیستم‌عامل‌های مختلف و ابر خصوصی یا ابر عمومی به راحتی اجرا کنند. جالب است بدانید که تمام خدمات شرکت‌هایی مانند جیمیل و یوتیوب در کانتینرها اجرا می‌شوند.

با کمک این بخش‌ها، توسعه‌دهندگان می‌توانند نرم‌افزارهایشان را به طور کارآمدتر اجرا کند. چون هر آنچه برای اجرای برنامه لازم است، داخل کانتینر گنجانده شده. به عنوان مثال در داکر، یک تصویر کانتینر شامل کد برنامه، کتابخانه آن و تنظیمات لازم برای اجرای برنامه است. این تصاویر موقع اجرا به کانتینر تبدیل می‌شوند و به نرم‌افزار کمک می‌کنند تا با کمک تصاویر داکر در هر محیطی عملکرد یکسانی داشته باشد. با توجه به اینکه کانتینرها در انزوا اجرا می‌شوند، میزان استفاده از منابع سیستم به حداقل می‌رسد و سرعت اجرای برنامه‌ها بالاتر می‌رود.

چرا از داکر استفاده کنیم؟

داکر یک پلتفرم متن‌باز است که امکان ایجاد، اجرا و استقرار برنامه‌ها را با استفاده از کانتینرها فراهم می‌کند. کانتینرهای شامل تمام اجزای مورد نیاز برای اجرای یک برنامه هستند و در محیط‌های ایزوله اجرا می‌شوند. این بخش‌ها قابلیت حمل برنامه را برای اجرا در محیط‌های مختلف فراهم می‌کنند. همچنین کانتینرها به صورت خودکار اجرا می‌شوند و انعطاف‌پذیری بالایی برای اجرای برنامه‌ها به توسعه‌دهندگان می‌دهند.

حجم کم، امکان به‌روزرسانی آسان کانتینرها و سهولت استفاده از آن‌ها از دیگر مواردی هستند که استفاده از داکر را برای توسعه‌دهندگان مقرون‌به‌صرفه می‌کنند. برای استفاده از داکر نیاز است که اصطلاحات رایج در این پلتفرم را بشناسید. از جمله اصطلاحات رایج در داکر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

کانتینر ابری چیست؟

به طور پیش فرض هر برنامه‌ای برای اجرا به فایل‌های متعددی مانند کتابخانه‌ها، کدها و تنظیمات لازم نیاز دارد. در گذشته نرم افزارها به صورت سنتی در قالب‌های مختلفی بسته‌بندی می‌شدند، تا بتوان آن‌ها را در سیستم‌عامل‌های مختلف مانند ویندوز، لینوکس، مک و موبایل اجرا کرد؛ اما کانتینرهای ابری این امکان را برای توسعه‌دهندگان فراهم کرده‌اند که کد برنامه کتابخانه و سایر ملزومات اجرای برنامه در محیط ابری را در یک واحد مجزا بسته‌بندی کرده و به آسانی برنامه‌های مد نظرشان را در هر محیطی به بهترین نحو اجرا کنند.

کانتینرها در فضای ابری انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به محیط‌های دیگر دارند. همچنین قابلیت مقیاس‌پذیری برنامه، کارایی آن و قابلیت اطمینان و دسترس‌پذیری برنامه نیز روی این سرورها بیشتر است. چون فضای ابری مشکلاتی مانند محدودیت‌های تک سرور بودن را ندارد و بار موجود در این فضا روی سرورهای مختلف توزیع می‌شود. همچنین، اگر کانتینری موقع اجرا در محیط ابری از کار بیفتد، به سرعت نسخه جدیدی از یک کانتینر جایگزین آن خواهد شد و سیستم بدون اختلال به کارش ادامه می‌دهد.

معرفی کاربردی ترین دستورات داکر

دستورات Docker به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهند که کانتینرها، تصاویر، شبکه‌ها و داده‌های برنامه‌هایشان را بهتر مدیریت کنند. در ادامه دستورات رایج و کاربردی داکر را برای شناخت بیشتر ارائه کرده‌ایم.

• Docker Run: این دستور برای اجرای یک کانتینر جدید از یک تصویر (Image) استفاده می‌شود. اگر تصویر محلی موجود نباشد، Docker به صورت خودکار آن را از Docker Hub دانلود می‌کند.
• Docker Pull: این دستور برای دانلود تصاویر از Docker Hub استفاده می‌شودو به صورت پیش‌فرض آخرین نسخه تصویر را دانلود می‌کند(البته می‌توانید نسخه خاصی را نیز برای دانلود توسط این دستور مشخص کنید).
• Docker PS: این دستور برای نمایش لیست کانتینرها استفاده می‌شود و به صورت پیش‌فرض، فقط کانتینرهای در حال اجرا را نشان می‌دهد.
• Docker Stop: این دستور برای متوقف کردن یک کانتینر در حال اجرا استفاده می‌شود. اگر یک کانتینر دچار خطا شده باشد یا نیاز به متوقف کردن آن برای تغییرات و نگهداری داشته باشید می‌توانید از این دستور استفاده کنید.
• Docker Start: این دستور برای شروع مجدد یک کانتینر متوقف‌شده به کار می‌رود و کانتینر به همان حالت قبل از توقف باز می‌گردد.
• Docker Restart: اگر کانتینر دچار مشکل شده و به درستی کار نمی‌کند، می‌توانید با این دستور آن را ری‌استارت کنید. این دستور ابتدا کانتینر را متوقف کرده و سپس دوباره آن را اجرا می‌کند.
• Docker RM: این دستور برای حذف کانتینرها استفاده می‌شود و می‌توانید با شناسه یا نام کانتینر، آن را حذف کنید.
• Docker RMI: این دستور برای حذف تصاویر از حافظه محلی به کار می‌رود و با استفاده از آن می‌توانید فضای دیسک را آزاد کنید.
• Docker Images: این دستور لیست تمام تصاویر موجود در سیستم محلی از جمله نام، شناسه، و اندازه آن‌ها را نمایش می‌دهد.
• Docker Exec: از این فرمان برای اجرای دستورات جدید در داخل یک کانتینر در حال اجرا استفاده می‌شود و تا زمانی که کانتینر در حال اجرا باشد، این دستور کار می‌کند.
• Docker Ports (Port Mapping): این دستور برای مپ کردن پورت‌های میزبان با پورت‌های کانتینر استفاده می‌شود. این کار برای دسترسی به کانتینر از دنیای خارج ضروری است.
• Docker Login: این دستور برای ورود به حساب کاربری Docker Hub استفاده می‌شود. پس از ورود، می‌توانید تصاویر خود را بارگذاری یا دانلود کنید.
• Docker Push: این دستور برای ارسال تصاویر محلی به Docker Hub به کار می‌رود. از این دستور می‌توانید برای به اشتراک‌گذاری تصاویر ساخته‌شده با دیگران یا ذخیره آن‌ها در یک رجیستری استفاده کنید.
• Docker Build: این دستور برای ساخت تصاویر جدید از یک فایل Dockerfile استفاده می‌شود و برای اجرای آن می‌توانید نام و تگ تصویر ساخته‌شده را مشخص کنید.
• Docker Commit: این دستور برای ایجاد یک تصویر جدید از تغییرات اعمال‌شده روی یک کانتینر در حال اجرا استفاده می‌شود.

مقایسه بین کانتینر داکر و سرور مجازی

سرور مجازی یا Virtual Machine) VM) با کمک نرم‌افزار مجازی‌سازی مانند VMware یا Hyper-V ساخته می‌شود. هر سرور مجازی یک سیستم‌عامل مستقل دارد. این سرورها به نحوی عمل می‌کنند که تصور می‌کنید هر کدام از آن‌ها روی یک بستر سخت‌افزاری مجزا اجرا می‌شوند. در صورتی که زیر ساخت سخت‌افزاری همه این سرورها یکسان است.

کانتینر داکر برای بسته‌بندی و اجرای برنامه‌ها به همراه تمام وابستگی‌های آن‌ها در یک محیط جداگانه استفاده می‌شود. این کانتینرها به صورت سبک و سریع طراحی می‌شوند و از هسته سیستم‌عامل میزبان برای اجرا استفاده می‌کنند. کانتینرها نسبت به ماشین‌های مجازی سبک‌تر هستند و به سرعت راه‌اندازی می‌شوند. در نتیجه استفاده از کانتینرها نسبت به ماشین‌های مجازی منابع کمتری مصرف می‌کنند.

در جدول زیر ویژگی‌های کانتینر داکر و سرور مجازی را برای شناخت بیشتر مقایسه کرده‌ایم.

نحوه مدیریت فایل در کانتینر داکر

داکر این مکان را برای کاربران فراهم می‌کند که سیستم فایل ایزوله ‌شده یک کانتینر را مشاهده کرده و آن را مدیریت کنند. برای مدیریت فایل‌ها در کانتینر تنها باید وارد محیط Docker Desktop شوید. از طریق این قسمت می‌توانید فایل‌ها و داده‌های داخل کانتینر دسترسی داشته باشید. برای مشاهده سیستم فایل داخل هر کانتینر، باید آن را انتخاب کرده و روی تب Files کلیک کنید.

سیستم فایل کانتینر داکر ایزوله و مستقل است و به‌طور پیش‌فرض در حافظه ذخیره می‌شود. این سیستم فایل تنها در طول حیات کانتینر در دسترس است و با حذف یا توقف کانتینر، داده‌های داخل آن نیز از بین می‌روند. برای ذخیره داده‌های پایدار روی داکر، روش‌های مختلفی وجود دارد. در ادامه روش‌های رایج مدیریت فایل‌های داکر را برای شناخت بیشتر ارائه کرده‌ایم.

• استفاده از ولوم‌ها (Volumes)

ولوم‌ها روشی مستقل برای ذخیره داده‌ها خارج از کانتینرها هستند. داده‌های ذخیره‌شده در ولوم‌ها حتی با حذف کانتینر نیز باقی می‌مانند. ولوم‌ها برای اشتراک‌گذاری داده‌ها بین کانتینرها مناسب هستند و به‌ راحتی می‌توان آن‌ها را با دستور docker volume مدیریت کرد. ولوم‌ها به‌طور پیش‌فرض در سیستم میزبان ذخیره می‌شوند؛ اما مسیر ذخیره‌سازی آن‌ها قابل تغییر نیز هست.

• استفاده از بایند ماؤنترها (Bind Mounts)

این روش به شما امکان می‌دهد دایرکتوری‌های موجود در سیستم میزبان خود را به کانتینر متصل کنید. سپس تغییرات در فایل‌ها یا پوشه‌ها در سیستم میزبان به‌ طور آنی در کانتینر منعکس می‌شوند. برخلاف ولوم‌ها، بایند ماؤنترها به مسیرهای مشخصی در سیستم میزبان متصل می‌شوند و برای اشتراک‌گذاری سریع داده‌ها یا دسترسی به فایل‌های میزبان، بسیار کاربردی هستند.

• استفاده از Dockerfile برای مدیریت فایل‌ها

Dockerfile یک ابزار کاربردی برای مدیریت فایل‌ها هنگام ساخت کانتینر است. با استفاده از دستورات COPY و ADD در این ابزار می‌توانید فایل‌ها و پوشه‌ها را از سیستم میزبان به سیستم فایل کانتینر منتقل کنید. این دستورات، مدیریت فایل‌ها در فرآیند ساخت کانتینر را ساده‌تر می‌کنند.

• استفاده از داکر کامپوز (Docker Compose)

در پروژه‌هایی که نیاز به اشتراک داده‌ها بین چندین کانتینر وجود دارد، Docker Compose راهکاری مناسب محسوب می‌شود. این ابزار امکان راه‌اندازی چند کانتینر به‌طور هم‌زمان و مدیریت مشترک تنظیمات ولوم‌ها و بایند ماؤنترها را فراهم می‌کند.

شبکه سازی در داکر چگونه است؟

داکر امکان ایجاد شبکه‌های مجازی و مدیریت آن‌ها را برای کاربران فراهم می‌کند و به کانتینرها این امکان را می‌دهد که با هم یا با سیستم میزبان ارتباط برقرار کنند. Bridge شبکه پیش فرض کانتینرهایی است که روی یک میزبان اجرا می‌شوند. کانتینرها از این شبکه برای برقراری ارتباط با هم و میزبان کمک می‌گیرند.

Host نوعی از شبکه است که در آن لایه مجازی‌سازی حذف می‌شود و کانتینرها به طور مستقیم به شبکه میزبان متصل می‌شوند. در Overlay قابلیت شبکه‌سازی برای کانتینرهایی که در کلاسترهای مختلف اجرا می‌شوند وجود دارد. استفاده از این روش به کانتینرها این امکان را می‌دهد که با یکدیگر به راحتی در ارتباط باشند.

به طور پیش فرض هر کانتینر به شبکه bridge وصل است؛ اما با کمک شبکه‌های سفارشی می‌توان ارتباط‌های با تنظیمات دلخواه نیز بین آن‌ها ایجاد کرد. این سیستم شبکه‌سازی موجب می‌شود که کانتینرها به طور مؤثر با هم ارتباط با هم ارتباط برقرار کنند و عملکرد مناسبی داشته باشند.

استفاده از Docker Compose برای مدیریت چند کانتینر

Docker Compose یک ابزار مناسب برای تبدیل و اجرای برنامه‌های چند کانتینری محسوب می‌شود. در این روش با استفاده از یک فایل YAML می‌توانید سیستم‌های مختلفی مانند سرور و پایگاه داده و خدمات مختلف را یک جا تعریف کرده و با فراخوانی این دستور، آن‌ها را به صورت همزمان اجرا کنید. در نتیجه با کمک این ابزار می‌توانید کانتینرهای مختلف را به صورت یکجا مدیریت کنید.

نحوه ذخیره‌ سازی و مدیریت داده ها در داکر

برای ذخیره سازی و مدیریت داده‌ها در داکر روش‌های مختلفی مانند استفاده از داکر ولوم، Bind Mount و Docker Compose وجود دارد. در ادامه نحوه استفاده از یکی از پرکاربردترین روش‌ها یا Docker Volumes را برای ذخیره و مدیریت داده‌ها در این پلتفرم به صورت گام به گام ارائه کرده‌ایم.

گام 1: پیکربندی Dockerfile

ابتدا باید یک Dockerfile برای برنامه پایتون خود ایجاد کنید. این برنامه نحوه ساخت و بسته‌بندی برنامه به داخل یک ایمیج داکر را مشخص می‌کند.

# از تصویر پایه پایتون استفاده می‌کنیم
FROM python:3.9-slim
# دایرکتوری کاری در کانتینر را تنظیم می‌کنیم
WORKDIR /app
# نصب بسته‌های مورد نیاز برای سیستم
RUN apt-get update \
    && apt-get upgrade -y \
    && apt-get install -y gcc default-libmysqlclient-dev pkg-config \
    && rm -rf /var/lib/apt/lists/*
# کپی کردن فایل requirements.txt به داخل کانتینر
COPY requirements.txt.
# نصب وابستگی‌های برنامه
RUN pip install mysqlclient
RUN pip install --no-cache-dir -r requirements.txt
# کپی کردن باقی‌مانده کد برنامه
COPY..
# مشخص کردن دستوری که برنامه را اجرا می‌کند
CMD ["python", "app.py"]

گام 2: پیکربندی Docker Compose

حالا باید یک فایل Docker Compose برای مدیریت برنامه‌های مختلف مانند برنامه پایتون و MySQL بسازید. در این فایل، سرویس‌های مد نظر و وابستگی‌های آن‌ها تعریف می‌شود.

version: '3'
services:
 backend:
    build:
 context:.
    ports:
- "5000:5000"
    environment:
 MYSQL_HOST: mysql
 MYSQL_USER: admin
 MYSQL_PASSWORD: admin
 MYSQL_DB: myDb
    depends_on:
- mysql
    volumes:
- mysql-data:/app/data # اتصال volume برای ذخیره داده‌های برنامه
 mysql:
    image: mysql:5.7
    ports:
- "3306:3306"
    environment:
 MYSQL_ROOT_PASSWORD: root
 MYSQL_DATABASE: myDb
 MYSQL_USER: admin
 MYSQL_PASSWORD: admin
    volumes:
-./message.sql:/docker-entrypoint-initdb.d/message.sql # بارگذاری اسکریپت SQL برای راه‌اندازی پایگاه داده
- mysql-data:/var/lib/mysql # اتصال volume برای ذخیره داده‌های MySQL

volumes:
 mysql-data:

گام 3: توضیحات پیکربندی

در پیکربندی بالا دو سرویس تعریف شده است: backend برای برنامه پایتون و mysql برای پایگاه داده MySQL. سرویس backend به سرویس mysql وابسته است، تا اطمینان حاصل کنید که پایگاه داده قبل از شروع برنامه آماده شده. همچنین، در این بخش از volumes برای ذخیره داده‌ها استفاده می‌شود. در اینجا، volume mysql-data در /app/data برای سرویس backend و در /var/lib/mysql برای سرویس mysql متصل می‌شوند.

گام 4: اجرای برنامه

پس از پیکربندی Dockerfile و Docker Compose، حالا می‌توانید با استفاده از دستورات زیر ایمیج‌ها را بسازید و کانتینرها را اجرا کنید. این دستورات ایمیج‌ها را می‌سازند و کانتینرها را در حالت detached (پس‌زمینه) اجرا می‌کنند.

docker-compose build docker-compose up -d

گام 5: آزمایش پایداری داده ها

برای آزمایش پایداری داده‌ها، می‌توانید تغییراتی در داده‌های برنامه و پایگاه داده MySQL ایجاد کرده و سپس کانتینرها را مجدداً راه‌اندازی کنید:

docker-compose restart

پس از راه‌اندازی مجدد کانتینرها، می‌توانید این موضوع را بررسی کنید که آیا تغییرات اعمال شده در داده‌ها و پایگاه داده همچنان وجود دارند یا خیر. این موضوع نشان می‌دهد که ذخیره سازی داده‌ها به درستی انجام شده و برنامه به درستی کار می‌کند.

شناخت شیوه های امن‌ سازی کانتینرها

یکی از مهم‌ترین مسائلی که برای اغلب توسعه‌دهندگان مطرح می‌شود، ایمن‌سازی کانتینرها و تأمین امنیت نسخه‌های مختلف داکر است. روش‌های مختلفی برای امن کردن این پلتفرم وجود دارد که از جمله کاربردی‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• به‌روزرسانی منظم داکر و سیستم عامل میزبان

یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی برای توسعه‌دهندگان این است که از نسخه‌های قدیمی و آسیب‌پذیر داکر استفاده کنند. به همین دلیل است که به روز رسانی منظم داکر و سیستم عامل میزبان اهمیت دو چندان پیدا می‌کند. این به‌روزرسانی ها شامل پچ‌های امنیتی و اصلاحات عملکردی این برنامه هستند و موجب برطرف شدن آسیب‌پذیری‌های قدیمی می‌شوند.

• کاهش دسترسی‌های پیش‌فرض برای کانتینرها

یکی از تهدیدهای امنیتی رایج در داکر، “breakout container” است. در این شرایط، محدودیت‌های کانتینر جهت دسترسی به سیستم میزبان بی‌اثر می‌شود و کانتینر به داده‌های حساس میزبان دسترسی پیدا می‌کند. برای پیشگیری از این مشکل باید شرایط دسترسی به روت را تغییر داده و دسترسی‌های غیرضروری مانند CAP_SYS_ADMIN که دسترسی‌های روت سطح بالا را فراهم می‌کند، محدود کنید.

• کاهش سطح حمله با کانتینرهای سبک

کانتینرها به‌طور پیش‌فرض سبک هستند. اما زمانی که توسعه‌دهندگان از آن‌ها به عنوان سرور استفاده کرده و فایل‌های زیادی به آن‌ها اضافه می‌کنند، سطح حمله به کانتینرها افزایش پیدا می‌کند. برای ایمن‌سازی کانتینرها، توصیه می‌شود تعداد اجزای داخل هر کانتینر را به حداقل برسانید و کانتینرها را تا حد ممکن سبک نگه دارید. همچنین در صورت شناسایی آسیب‌پذیری در هر تصویر داکر، باید سریعاً مشکل را رفع کرده و کانتینر جدیدی را مستقر کنید.

• تنظیم دسترسی فقط خواندنی برای سیستم‌فایل و ولوم‌ها

برای جلوگیری از آسیب‌پذیری‌های ناشی از تغییرات غیرمجاز در کانتینرها، می‌توانید با اجرای دستور docker run –read-only سیستم‌فایل کانتینر را به حالت فقط خواندنی تنظیم کنید. این کار از گسترش بدافزارها جلوگیری کرده و مانع از تغییرات داخلی در پیکربندی شبکه می‌شود.

• اسکن و تأیید تصاویر کانتینر قبل از استفاده

یکی دیگر از روش‌های اصلی برای شناسایی آسیب‌پذیری‌ها در داکر، اسکن تصاویر کانتینر مخصوصا زمان بارگیری تصاویر از مخزن عمومی پیش از استفاده است.چون آسیب‌پذیری‌های موجود در تصویر پایه می‌توانند به تمام کانتینرهایی که از آن تصویر ساخته می‌شوند منتقل شوند. بنابراین، باید تصاویر را اسکن کرده و از وارد کردن تصاویری که آسیب‌پذیر هستند به مخزن اصلی جلوگیری کنید.

• تقویت امنیت با رجیستری کانتینرها

معمولاً تیم‌های توسعه برای دانلود سریع تصاویر از رجیستری‌های عمومی کانتینرها استفاده می‌کنند. استفاده از رجیستری عمومی ممکن است خطرات امنیتی به همراه داشته باشد. به‌ جای رجیستری عمومی، از رجیستری خصوصی که تحت حفاظت دیوار آتش قرار دارد استفاده کنید و دسترسی به آن را از طریق کنترل‌های دسترسی مبتنی بر نقش (RBAC) محدود کنید.

• اجتناب از نمایان‌سازی سوکت دایمن داکر

سوکت دایمن داکر به‌طور پیش‌فرض برای ارتباط بین API داکر و سیستم استفاده می‌شود. دسترسی به این سوکت به فرد مهاجم این امکان را می‌دهد که دسترسی روت به داکر پیدا کند. بنابراین، توصیه می‌شود سوکت دایمن داکر را برای اتصال‌های از راه دور باز نگذارید و در صورت نیاز به استفاده از آن، از سوکت HTTPS رمزنگاری‌شده استفاده کنید.

• اجتناب از استفاده از دستور ADD مگر در مواقع ضروری

از دستور ADD برای کپی کردن فایل‌ها به کانتینرها استفاده می‌شود. توصیه می‌شود تنها زمانی از این دستور استفاده کنید که به آن نیاز دارید. یعنی اگر می‌خواهید داده‌ها را از یک URL دیگر بارگیری کنید، بهتر است ابتدا آن‌ها را دانلود کرده و قبل از کپی کردن آن‌ها به‌طور دقیق بررسی کنید.

• اجتناب از استفاده از Curl برای دانلود محتوای مشکوک

Curl یک ابزار خط فرمان است که برای انتقال محتوا به و از سرور استفاده می‌شود. اگر محتوای مورد نظر از منابع غیرقابل اعتماد باشد، ممکن است خطرات زیادی برای کانتینرها ایجاد کند. پس از Curl تنها برای دانلود داده‌ها از منابع معتبر و تأیید شده استفاده کنید.

مدیریت بهینه کانتینرها با استفاده از خدمات داوپس ابرآراز

برای استفاده از داکر لازم است که حتماً دانش فنی در این زمینه داشته باشید. بنابراین افرادی که قصد دارند از این پلتفرم استفاده کنند، لازم است که از متخصصان این حوزه کمک بگیرند. با توجه به هزینه بالایی که این موضوع برای شرکت‌های متوسط و کوچک دارد، پیشنهاد می‌کنیم که به جای راه‌اندازی پلتفرم‌های مانند داکر و کوبرنتیز، از خدمات دواپس شرکت‌های مطرحی مانند ابرآراز استفاده کنید.

با دریافت این خدمات، نیازی نیست که هیچ کدام از امکانات پلتفرم‌هایی مانند داکر را خودتان راه‌اندازی کنید. چون هر آنچه برای یکپارچه‌سازی مداوم/ استقرار مستمر (CI/CD) و هماهنگ‌سازی کانتینرها نیاز دارید را ابرآراز در قالب یک پکیج جامع خدمات دواپس برایتان آماده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید با تیم پشتیبانی ما در ارتباط باشید.

جمع‌بندی: کانتینر داکر چیست؟

با شناخت داکر و امکانات آن می‌توانید جواب سوالاتی مانند کانتینر داکر چیست را پیدا کرده و این پلتفرم و عملکرد آن را بهتر بشناسید. با توجه به قابلیت کانتینرها برای نگهداری دستورات لازم برای اجرای کدهای هر برنامه و تنظیمات آن‌ها، با کمک این بسته‌های داکر می‌توانید برنامه‌های نرم افزاری مختلف را روی هر محیطی و هر سیستم عاملی اجرا کنید.

در نتیجه توسعه‌دهندگان بدون اینکه درگیر امکانات زیرساخت، میزان منابع مورد نیاز و تنظیمات لازم برای اجرای برنامه‌های مختلف شوند، فرصت این را دارند که کدهایشان را توسعه داده و عملکرد برنامه‌هایشان را بهبود دهند. اگر برای استفاده از خدمات داکر یا سایر پلتفرم‌های دواپس نیاز به راهنمایی دارید، با تیم متخصص ابرآراز در ارتباط باشید.

سوالات متداول

• داکر چیست و چه کاربردی دارد؟

داکر یک پلتفرم متن‌باز برای ساخت، استقرار و مدیریت نرم‌افزارهای مختلف است. این پلتفرم امکان اجرای برنامه‌های بسته‌بندی شده در کانتینرها را در محیط‌های مختلف فراهم می‌کند.

• تفاوت بین ایمیج داکر و کانتینر چیست؟

در رابطه با تفاوت داکر image و کانتینر می‌توان گفت که ایمیج داکر یک قالب ثابت و فقط خواندنی است و تمام اطلاعات لازم برای اجرای یک برنامه در آن قرار دارد؛ اما، کانتینر نمونه اجرایی از یک ایمیج است که با کمک آن، برنامه می‌تواند اجرا شود.

• چگونه می‌توان یک کانتینر داکر را اجرا کرد؟

برای اجرای یک کانتینر داکر می‌توانید از دستور docker run استفاده کنید.

• چگونه می‌توان در داکر به لاگ‌های کانتینر دسترسی پیدا کرد؟

برای مشاهده لاگ‌های یک کانتینر در داکر می‌توانید از دستور docker logs استفاده کنید.