NoOps (مخفف No Operations) یک مفهوم جدید در دنیای مدیریت زیرساخت است که هدف آن حذف نیاز به عملیات‌های دستی برای مدیریت و پیکربندی زیرساخت‌های IT است. در این روش، سیستم‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که تمامی وظایف عملیاتی مانند مقیاس‌گذاری، به‌روزرسانی و نظارت به صورت خودکار انجام شود و تیم‌های توسعه بتوانند بدون دخالت مستقیم تیم‌های عملیات، به کارهای خود ادامه دهند. این مستند به بررسی پیاده‌سازی اصول NoOps بر روی سرورهای ابری می‌پردازد.
الزامات
- دسترسی به سرور ابری با دسترسی ریشه (Root Access)
- سیستم‌عامل اوبونتو ۲۰.۰۴ یا بالاتر
- آشنایی با ابزارهای زیرساخت به عنوان کد (IaC) مانند Terraform و Ansible
- نصب Docker و Kubernetes برای اجرای کانتینرها و مدیریت خودکار زیرساخت
۱. مقدمه‌ای بر NoOps
هدف NoOps ایجاد یک محیط زیرساختی کاملاً خودکار است که نیاز به مدیریت روزمره و دستی را حذف می‌کند. در این مدل، زیرساخت به‌گونه‌ای پیاده‌سازی می‌شود که با استفاده از اتوماسیون و ابزارهای مدیریت، همه فرایندهای مربوط به زیرساخت به‌صورت خودکار انجام شوند. به این ترتیب، تیم‌های توسعه می‌توانند بدون نگرانی از مدیریت زیرساخت، بر توسعه و بهبود محصولات تمرکز کنند.
مزایای NoOps
- کاهش هزینه‌های عملیاتی: کاهش نیاز به نیروی انسانی برای مدیریت زیرساخت‌ها
- افزایش سرعت توسعه: تیم‌های توسعه بدون انتظار برای تیم‌های عملیات می‌توانند به‌سرعت تغییرات خود را پیاده‌سازی کنند.
- بهبود قابلیت اطمینان: خودکارسازی فرآیندها به کاهش خطاهای انسانی کمک می‌کند.
۲. استفاده از زیرساخت به عنوان کد (IaC) برای پیاده‌سازی NoOps
زیرساخت به عنوان کد (IaC) یکی از اصول پایه‌ای NoOps است. در این روش، تمامی زیرساخت‌ها از طریق کد پیاده‌سازی و مدیریت می‌شوند. Terraform و Ansible دو ابزار محبوب برای پیاده‌سازی IaC هستند.
مرحله ۱: استفاده از Terraform برای تعریف زیرساخت
ابتدا Terraform را بر روی سرور نصب کنید:
wget https://releases.hashicorp.com/terraform/1.0.0/terraform_1.0.0_linux_amd64.zip
unzip terraform_1.0.0_linux_amd64.zip
sudo mv terraform /usr/local/bin/سپس یک فایل پیکربندی Terraform به نام main.tf ایجاد کنید. به عنوان مثال، یک سرور ابری جدید ایجاد کنید:
provider "local" {}
resource "local_file" "example" {
filename = "example.txt"
content = "این یک فایل نمونه است که توسط Terraform ایجاد شده است."
}برای اعمال این پیکربندی، ابتدا محیط را مقداردهی اولیه کنید و سپس پیکربندی را اجرا کنید:
terraform init
terraform applyاین کد به صورت خودکار زیرساخت شما را تعریف و اجرا می‌کند.
مرحله ۲: استفاده از Ansible برای پیکربندی خودکار
پس از تعریف زیرساخت با Terraform، می‌توانید از Ansible برای پیکربندی خودکار آن استفاده کنید. به عنوان مثال، یک فایل Playbook برای نصب Nginx بر روی سرور ایجاد کنید:
---
- name: پیکربندی Nginx
hosts: all
become: yes
tasks:
- name: نصب Nginx
apt:
name: nginx
state: present
update_cache: yes
- name: اطمینان از اجرای Nginx
service:
name: nginx
state: startedاین فایل را ذخیره کرده و سپس اجرا کنید:
ansible-playbook -i hosts nginx_setup.yml۳. مدیریت و مقیاس‌گذاری خودکار با Kubernetes
Kubernetes یک پلتفرم محبوب برای مدیریت و مقیاس‌گذاری کانتینرها است که امکان خودکارسازی فرآیندهای مقیاس‌گذاری و نظارت را فراهم می‌کند. این ابزار یکی از اصول اصلی پیاده‌سازی NoOps برای برنامه‌های کانتینری است.
مرحله ۱: نصب Kubernetes
ابتدا Kubernetes را روی سرور نصب کنید:
sudo apt-get update
sudo apt-get install -y apt-transport-https curl
curl -s https://packages.cloud.google.com/apt/doc/apt-key.gpg | sudo apt-key add -
sudo apt-add-repository "deb http://apt.kubernetes.io/ kubernetes-xenial main"
sudo apt-get update
sudo apt-get install -y kubelet kubeadm kubectl
sudo kubeadm initپس از نصب، تنظیمات لازم برای Kubernetes را پیکربندی کنید:
mkdir -p $HOME/.kube
sudo cp -i /etc/kubernetes/admin.conf $HOME/.kube/config
sudo chown $(id -u):$(id -g) $HOME/.kube/configمرحله ۲: ایجاد دیپلویمنت و سرویس
برای پیاده‌سازی یک برنامه در Kubernetes، یک فایل دیپلویمنت و سرویس ایجاد کنید. به عنوان مثال، برای اجرای یک برنامه Nginx:
apiVersion: apps/v1
kind: Deployment
metadata:
name: nginx-deployment
spec:
replicas: 3
selector:
matchLabels:
app: nginx
template:
metadata:
labels:
app: nginx
spec:
containers:
- name: nginx
image: nginx:latest
ports:
- containerPort: 80
---
apiVersion: v1
kind: Service
metadata:
name: nginx-service
spec:
selector:
app: nginx
ports:
- protocol: TCP
port: 80
targetPort: 80
type: LoadBalancerاین فایل را ذخیره کرده و با استفاده از دستور زیر در Kubernetes پیاده‌سازی کنید:
kubectl apply -f nginx-deployment.yml۴. نظارت و هشدار خودکار با Prometheus و Grafana
برای پیاده‌سازی NoOps، نیاز به نظارت و هشدار خودکار دارید. Prometheus و Grafana دو ابزار محبوب برای نظارت بر زیرساخت‌ها و نمایش اطلاعات به صورت گرافیکی هستند.
مرحله ۱: نصب Prometheus
ابتدا Prometheus را نصب کنید:
sudo apt-get install -y prometheus
sudo systemctl start prometheus
sudo systemctl enable prometheusمرحله ۲: نصب Grafana
برای نصب Grafana:
sudo apt-get install -y grafana
sudo systemctl start grafana-server
sudo systemctl enable grafana-serverسپس Prometheus را به عنوان یک منبع داده در Grafana اضافه کنید و داشبوردهای مانیتورینگ را ایجاد کنید.
۵. امنیت و بهبود فرآیندهای NoOps
برای پیاده‌سازی NoOps به صورت ایمن، باید موارد زیر را رعایت کنید:
مرحله ۱: محدود کردن دسترسی‌ها
برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، دسترسی‌ها را محدود کنید. از فایل‌های تنظیمات SSH و فایروال استفاده کنید تا فقط افراد مجاز به زیرساخت‌ها دسترسی داشته باشند.
مرحله ۲: استفاده از رمزنگاری
برای حفاظت از داده‌ها در فرآیندهای خودکار، از رمزنگاری TLS برای ارتباطات بین سرویس‌ها استفاده کنید. این کار امنیت زیرساخت‌های شما را افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری
در این مستندات، به بررسی پیاده‌سازی NoOps بر روی سرورهای ابری پرداخته شد. از ابزارهایی مانند Terraform و Ansible برای مدیریت زیرساخت، Kubernetes برای مقیاس‌گذاری و Prometheus و Grafana برای نظارت استفاده شد. پیاده‌سازی NoOps به شما کمک می‌کند تا فرآیندهای عملیاتی را خودکارسازی کرده و تمرکز بیشتری بر توسعه و بهبود محصولات داشته باشید.